Wat is op-art?
De Engelse term 'op-art' werd voor het eerst gebruikt in 1964 in het tijdschrift Time om een nieuwe kunststijl te beschrijven: de 'optische kunst'-beweging die het gezichtsvermogen van de toeschouwer tart en zorgt voor een optische illusie of gezichtsbedrog. Anders gezegd: niets is wat het lijkt!
De kunstenaars tekenen of schilderen met geometrische abstracte patronen. "Huh? Wát bedoel je daar dan precies mee?", hoor ik je denken. Wel, dat betekent dat ze wiskundige figuren gebruiken, bijvoorbeeld lijnen, vierkanten, driehoeken of rechthoeken, en die zo plaatsen of inkleuren dat er een speciaal effect ontstaat. Zo lijken de verschillende kleuren en lijnen te bewegen, terwijl je zelf stilstaat en het kunstwerk stil hangt. Of wordt er diepte gecreëerd op een vlak blad, zoals in het werk van Vasarely dat hieronder is afgebeeld.
Beoefenaars van op-art creëren dus beelden die de kijkers voor de gek houden: de toeschouwer ziet een beeld dat beweegt, van perspectief verandert of een nabeeld nalaat. Door het op een bepaalde wijze systematisch kleuren, lijnen en structuren te plaatsen, wordt een effect bereikt waarbij vormen voor het oog lijken te bewegen of te trillen of waarbij diepte wordt gecreëerd.
De kunstenaars tekenen of schilderen met geometrische abstracte patronen. "Huh? Wát bedoel je daar dan precies mee?", hoor ik je denken. Wel, dat betekent dat ze wiskundige figuren gebruiken, bijvoorbeeld lijnen, vierkanten, driehoeken of rechthoeken, en die zo plaatsen of inkleuren dat er een speciaal effect ontstaat. Zo lijken de verschillende kleuren en lijnen te bewegen, terwijl je zelf stilstaat en het kunstwerk stil hangt. Of wordt er diepte gecreëerd op een vlak blad, zoals in het werk van Vasarely dat hieronder is afgebeeld.
Beoefenaars van op-art creëren dus beelden die de kijkers voor de gek houden: de toeschouwer ziet een beeld dat beweegt, van perspectief verandert of een nabeeld nalaat. Door het op een bepaalde wijze systematisch kleuren, lijnen en structuren te plaatsen, wordt een effect bereikt waarbij vormen voor het oog lijken te bewegen of te trillen of waarbij diepte wordt gecreëerd.